تارنمای فرهنگی حجة الإسلام و المسلمین حاج سیدجلال یحیی زاده
دوشنبه 3 بهمن 90
اللهم صل علی علیِّ بن موسی الرضا المرتضى الامام التقی النقی
این چند هفته، دقیقاً از 9 دی ماه که مجبور شدم برای انتخابات ثبت نام کنم، خیلی دلم می خواست هرچه زودتر به زیارت حضرت نایل شوم، می خواستم با توجه به اینکه آنقدر از آقا خواسته بودم توفیقم بدهد که ثبت نام نکنم، گلایه کنم! لذا دنبال فرصت زیارت می گشتم که بالاخره پس از آنکه آخرین بار 9/10 (سالروز شهادت شهید مدرس) چند ساعتی به مشهد و زیارت حضرت آمده بودم پس از 52 روز امروز به این زیارت نایل می شوم! عجب اینکه بین زیارت قبلی من نیز دقیقاً همین مقدار فاصله افتاده بود یعنی 52 روز…
به هرحال از این جهت که اولین سالی است که هم در شب تولد امام هشتم علیه السلام مشهد حضور داشته ام هم شب شهادتش، خدا را شکر می کنم! ظاهراً من شب شهادت حضرت فقط یک بار در مشهد حضور پیدا کردم و آن هم وقتی کلاس سوم ابتدایی بودم، 42 سال قبل. اتفاقاً آن سال هم در این ایام، زمستان برف باریده بود و هرگز فراموش نمی کنم اصلاً نمی توانستیم از مسافرخانه که آن زمان بسیار نزدیک به حرم بود به حرم برویم…
بگذرم؛ ساعت پرواز ما 17 از یزد به مشهد بود که با حدود 20 دقیقه تاخیر انجام شد و ما حدود 20 دقیقه به ساعت 19 در سالن فرودگاه مشهد بودیم! من مستقیم به حرم رفتم، البته مسایل ترافیکی امشب موجب شده بود، اجازه ندهند ماشین ها به نزدیک حرم برسند! لذا من در نزدیکترین نقطه که دقیقاً ته بازار رضا (ع) بود پیاده شدم و این مسافت که کوتاه هم نیست، پیاده طی کردم، تا به ورودی صحن جامع رضوی رسیدم؛ کیفم را تحویل دادم و وارد صحن شدم!
هنوز از پله های هواپیما پایین نیامده بودم و پیاده نشده بودم که اشکم سرازیر شد، اصلاً کنترلش نداشتم، خیلی منکسر بودم، حتی در مدت طولانی که بیش از نیم ساعت طول کشید و در صف تحویل امانت (کیفم) به واحد امانتداری بودم، با وجودی که در این سرمای شدید و پرسوز و در حالی که زیر پای ما هنوز برف سنگین یکی دو روز قبل بود، در عین حال سوز و عطش زیارت حضرت فروننشست و مستمراً ریزش اشک ادامه یافت!
اولین کاری که کردم اقامه نماز مغرب و عشاء بود و بعد به حرم رفتم، البته پیرامون ضریح مطهر امکان حضور نیافتم، فقط در رواقها به عنوان زیارت و طواف ضریح مطهر گشتی زدم. 7،8 ساعت پشت سر هم حرم بودم، فقط دوبار برای اینکه خواب بر من مستولی نشود از مسجد گوهرشاد و رواق امام خمینی وارد صحن جامع رضوی شدم و چند ده متری صحن جامع و هوای آزاد را طی کردم تا خوابم نبرد!
با توجه به اینکه ساعت پرواز 5:45 و وقت اذان صبح 5:11 بود و یکی دو کیلومتری باید پیاده می آمدیم (چون اجازه ورود و عبور و حضور هیچ ماشینی در اطراف حرم نمی دادند) به هیچ وجه نمی توانستم نماز را در حرم اقامه کنم (چون از حرم تا ایستگاه امشب ماشین ها، حدود نیم ساعتی طول می کشید) لذا خیلی زودتر پیاده راه افتادم و در محل توقف تاکسی ها، با تاکسی راهی فرودگاه شدم…
برگشت هم همانند رفت، فقط 20 دقیقه تاخیر داشتیم، من حدود ساعت 8 صبح به خانه [تهران] رسیدم و پس از آنکه صبحانه و شام دیشب را یکجا خوردم! 2 ساعتی خوابیدم.
باز نشر محتوا با ذکر منبع " تارنمای فرهنگی مرحوم یحیی زاده" مجاز می باشد.
