آيا آن همه آشفتگي فرهنگي كه در كوچه و بازار، فرودگاه و فروشگاه، ورزشگاه و دانشگاه و حتي گاهي مساجد و تكايا ديده ميشود، نبايد ما را به خود آورد؟ آيا تبليغ و ترويج خرافات، بروز و ظهور عرفانهاي وارداتي مخرب و وحشتناك، نبايد ما را به حساسيت فوقالعاده موضوع رهنمون سازد؟ آيا زمان آن نرسيده است به بعضي از مسؤولان فرهنگي كه علاقه دارند هر روز در غير حيطه مسؤوليت خود، موضوع و موضعي را مطرح كنند تذكر جدي داده شود كه در بحثهاي پيچيده كلامي و فلسفي و بويژه عرفاني اظهار لحيه نكنند و به خاطر ادعاهاي بزرگ و اظهارات ضعيف و سخيف و موهم و موهن توبه كنند؟ ادامه مطلب »