زندگی نامۀ مختصرمنظوم از مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید جلال یحیی زاده

باســـــــــــــلام و تسلیت بر یاوران نامـــــــــــی از پروردگار آسمان
او کــــه انسان آورد از خاک و گل گه ز نـــــــور خود نماید مشتعل

او کــــــــــه پیغمبر بیارد در وجود خاتم آنها کـــــــه بر او شد درود

او که بــــــــــر پیغمبر آرد جانشین تا دوازده اختر و نـــــــــور مبین

بــــــــر همه آنها یکایک پس سلام هم درودی غــــــــــایت حد کلام

هفتمین اختر ، فـــروغ عقل و دین نسلی ا ز او مانده بر روی زمین

یک تن از آنها که بودی سید جلال او به یحیــــــــی زاده آمد با کمال

سی و نه ســــال و به شعبان نام او میبد و بین اســــــــــــامی جستجو

باب ایشـــان بوده محمود او به نام همتش تا رشـــــــــد او گردیده تام

از حدیث و دیــــــن بگفته با جلال روح او را روشــــــــنی حد کمال

میبــــــــدی نـام دبستانی کــــــه او بر کلاس و درس خــود آورده خو

پس دبیرستان که نـــــــــام آن مفید بعد آن بر حوزه ایشـــــان شد امید

حوزه یزد و طـراز کــــــــــــار اون مره هایش هر نظــــــر بودی نکو

تا به قم آمــــــــــــد ادامه بر تلاش کمـتر از او دیده گشته وای و کاش

از اساتیدی گــــــرفته درس خویش راه نیکویی کـــه می بردی به پیش

محضر اعـــــــــرافی آمد سال چند از جـــــــوادی مطلب آورده به بند

با محقق پـــس کلاس و درس وکار آمــــــــلی و لنکــــــــرانی در کنار

از همه درســـــی گرفته بیش و کم درس و استادش همـــــیشه محترم

همچنان بر کــــار و کوشش استوار حوزه و طــــــلاب آن بودی نگار

تـــــــــا قیــــــــام دی بیامد پیش رو نوزده دی، آن بـــــــرایش جستجو

بر ستم شــــــــــاهی مبارز همچنان دین به قلبش شــــــعله ای و جاودان

انقلاب و جنگ، ســــــربازی عزیز بی مهابا رفتی و بــی هر گریز

کربــــــــــــلای پنج،محرم همچنان چهره ای از رزم او کرده عیان

تا دوازده مــــــرتبه عازم به جنگ روی دوشش بـــوده قنداق تفنگ

تا که اعـــــرافی به رحمت از خدا آنگه از قم بر وظیفه شـــــد جدا

دفتر جمعه شـــــــــــده برنامه اش هم محل کار و هم کاشـــانه اش

از برای مردمان پرکـــــــار و تیز خوب و بـــد را آورد نیکو تمیز

مدتی خدمت رســـــــــانی اینچن ینپر امید و پرســـرور و هم امین

حوزه علمیه بر او افتخـــــــــــــار هم مدیر و هم معینو هم نگار

تا کـــــه کاندیدای مجلس گشته او مجلس شش بودی آنگه پیش رو

مانده از مجلس ولـــــی او آن زمان کار خود می کرد و لایق همچنان

تا که مجلس، هفتمین شد ثبت نام همـــــــــتی آورده او حــــد تمام

رأی مــــــــــردم گفته او لایقتری نبر نمـــــــــــــاینده بباشد بهترین

خدمتی دیــــــــــگر بیامد پیش رو مردم اندیشی همیشه کـــــیش او

مردمی و ساده بـــــودی هر زمان سادگی از جملۀ کــــــارش عیان

با موتور گه گاه رفتــــه دور و بر یاماها هشتاد او اکــــــــــنون اثر

کمتر ایشان بر هواپیما ســــــــوار میل ایشان بوده بر ریـل و قطار

میبد و تــــــهران همیشه در مسیر مشکل مـــــــردم بگردیدی سفیر

درد مردم او شنیده بــــــــــین راه همصدا با مردمـــــــان و هم نوا

مجــــــــــلس هفتم همانسان نام او بین یارانش نموده جــــــــــستجو

بر کمیسیون کــــــه نامش اقتصاد راه او بــــــاز و همانسان اعتماد

ورزش و همـــواره او دستی بدان بر فراکسیون مجلس هـــــم عیان

پرتلاش و بـــــــــــا وقار و پر امید تفت و میبد سایــــــۀصبری سپید

حوزه ای کــــــه همتی خواهد بلند مشکلات بی نظــــیری در کمند

غصه ها و کـــــار او هم شد زیاد فاصله از تفت و مـــیبد ،آن نماد

تا که این مشکل بگفته بـــــار چند بر حقــــــــــوق مردمانش پایبند

هم به رهبر می نویسد نامــــــه او راه حلی مـــــــــــی نماید جستجو

او تقاضا مـــــــــی نماید چفیه اش گر که ایشان خوانده باشد نامه اش

هدیه آنگــــه می رسد بر دست او فال خود زآن پــــــس ببیند او نکو

شد امید او فـــــــــروزان بهر کار همتی والاتر و هــــــــــــم استوار

نهمین مجلس، بر آن هـم شد ندیم مثل کوهــی دیده این یــــــار قدیم

تا که اسفند نــــــــــود و یک پدید بر تنش آمــــــــــاج بیماری رسید

نیمۀ اسفند و بیمـــــــــــاری عیان از خدا شـــــــــاید رسیدی امتحان

امتحان سخت مجلس بــــود و ما بوده تقدیـــــــری و او می شد جدا

بیست فروردین و پروازی قشنگ مرغ روحش پر زد از این دنیای تنگ

رفته و داغش بمانده قــــــــعر دل جان تفت و جـــــــــان میبد منفعل

بوده ایامی به نــــــــــــــام فاطمه زندگی از او نهـــــــــــــایت خاتمه

مانده نـــــــــام او شعاری جاودان مهر او هر دل بگشته آشـــــــــیان

عاقبت پس مـــرگ و راه ما بدان سنگ قبری و برامان سایـــــه بان

مرگ یحیــی زاده است و داغ ما مرگ ما داغی بــــــــــــــرای آشنا

پس نه جاویدان کسی روی زمین بر سوار مرگ جایی کــــی حصین

عاقبت مــــــرگ و بیاید سوی ما تک تک از جمــــــــعیت آورده جدا

بلکه آمرزش برامــــــــان از خدا توشــــــــه ای پربـــــــار هنگام ودا

حمد و توحیدی به روحش پس نثار او کـــــــــه ما را اسوه بود و افتخار

شعر از : علی عابدینی بفروئیه

باز نشر محتوا با ذکر منبع " تارنمای فرهنگی مرحوم یحیی زاده" مجاز می باشد.