تارنمای فرهنگی حجة الإسلام و المسلمین حاج سیدجلال یحیی زاده
بسم‌الله الرحمن‌الرحيم
اجازه مي‌خواهم بدون هيچ مقدمه‌اي مواردي را متذكرگردم:
1 ـ بالاخره پس از مدتي كار و تلاش دولت و سازمان مديريت و نيز مدت‌ها بحث و بررسي در كميسيون‌هاي تخصصي و تلفيق، بودجه سال 84 كه‌روز 20 ديماه توسط رياست محترم جمهوري تقديم مجلس شده بود، بعد از دو ماه و پس از بررسي در 86 ساعت‌وطي10جلسه‌علني‌و 23 شيفت‌كاري و با 165 رأي مثبت به تصويب رسيد.
مجلس شوراي اسلامي تلاش نمود تا آنجا كه ممكن است، تغييراتي مثبت در چارچوب قانون و در راستاي اهداف چشم انداز برنامه چهارم و همچنين تحقق مطالبات مردم صورت دهد. كاهش بودجه‌هاي خارج شمول از 1500ميليارد تومان به 150 ميليارد تومان، تحكيم تثبيت قيمت‌ها، كاهش 4 هزار ميليارد توماني هزينه‌هاي شركت‌هاي دولتي يا به عبارتي‌افزايش‌سودشركت‌هاي دولتي، جايگزيني‌سوخت، ايجاد صندوق ذخيره ريالي، افزايش حمايت از ايثارگران و خانواده‌هاي شاهد، محرومان ومدد جويان، تأمين بودجه بيمه روستايي وافزايش قابل ملاحظه بودجه نهادهاي‌ديني‌ازجمله‌موفقيت‌هاي‌برجسته‌دراين‌راستاست.
باهمه اينها، نظام بودجه‌ريزي‌دركشورما همچنان بيماراست وكارشناسان معتقدند اين نظام‌از سال 1349 تاكنون دچار تحولي اساسي نشده است. هر چند به قول بعضي،لايحه بودجه، چوب ادب دولت به مجلس‌است و مجلس خيلي نمي‌تواند در اين فرآيند اثرگذار باشد و هر چند در اين بودجه بيمار، چانه‌زني حرف اول رامي‌زند؛ ولي بااين وجود نمي‌توان روند فعلي تصويب بودجه درمجلس را تأييد كرد؛ زيرا اين رونددچار يك‌پارادوكس آشكاراست:ازسويي همه نمايندگان مجلس‌حق‌دخالت درتصويب بودجه دارند (نه‌آنكه‌طبق‌اصل 85 قانون‌اساسي اختيار رابه تلفيق واگذار نموده باشند) ازسوي ديگربراي تحقق چنين هدف مهمي به هيچوجه فرصت‌كافي‌وجود ندارد. كيف بودجه دولت حاوي‌چند جلد كتاب با 1654 صفحه بود. پيشنهادات نمايندگان در 12 جزوه با 1049صفحه توزيع شد. آيا براي بررسي دقيق همه اينها اين زمان‌كافي است؟
درطي‌بررسي‌لايحه‌بودجه 325 پيشنهادازصدها پيشنهادمكتوب‌مطرح‌كه براي‌آن درجلسات‌علني 72 ساعت وقت صرف‌گرديد. يعني‌به طور متوسط براي‌هر پيشنهادفقط 5/13 دقيقه‌وقت اختصاص‌داده‌شده‌است‌والبته علاوه‌برعدم طرح‌صدها پيشنهاد، هيچ‌فرصتي براي‌بررسي مصوبات تلفيق دررديف‌ها نيزباقي نماند. آيااين‌زيرپاگذاشتن‌آشكاربند 11 ماده 23 نيست؟ آيا بهترنيست كميسيون تدوين آيين نامه دراين مورد چاره‌اي بينديشد؟
ضمناً به دونكته ديگرنيزلازم است‌عنايت‌گردد. يكي‌اينكه‌در 91 مورد ازپيشنهاداتي‌كه مطرح شد، رأي مثبت‌از عددهاي يك‌رقمي تاحداكثر 50 رأي مثبت بودكه طراحان چنين پيشنهاداتي مي‌توانستند بايك‌ارزيابي ونظرسنجي مختصراز نمايندگان به‌همين نتيجه برسند تا وقت‌مجلس اينگونه صرف نشود وثانياً كاملاً مشخص‌شد بسياري‌از پيشنهادات ازجهت قانوني، قابل طرح نمي‌باشد كه اين علاوه برآن‌كه لزوم‌آموزش نظام بودجه ريزي را براي بعضي ازما نماينده‌ها روشن ساخت، اين سؤال را مطرح مي‌سازد پس‌حضور كارشناسان سازمان‌مديريت ومركز پژوهش‌ها دركميسيون‌ها چه فايده‌و چه خاصيتي داشته است؟
2 ـ ضمن احترام به‌هيأت رئيسه محترم ومنتخب، گلايه وانتقاد خود را ازتأمين مبلغي تحت عنوان”عيدي و پاداش نمايندگان” به استحضار رسانده و اعتقاد دارم هم نفس‌كار صحيح نبود، هم بانامه‌اي محرمانه به نماينده اطلاع دادن غلط بود وهم درمورد توضيحات و توجيهات ارائه شده بايد گفت: ازقضا اسكنجبين صفرا فزود.
آيا بهتر نيست در اينگونه موارد كه با حيثيت مجلس ارتباط تام‌دارد،قبل ازتصميم‌گيري،نماينده‌ها را نيز حداقل كمي عاقل بدانيم وبا آنها مشورت كنيم؟ آيا چنين كاري مخالف اصولگرايي، صرفه جويي، شفافيت وشعارهاي اعلام‌شده نيست؟ آيادر اين مورد با آبرو و حيثيت عزيزاني كه در دفاتر نماينده به صورت افتخاري وبه قصد قربت انجام وظيفه مي‌كنند بازي نشد؟ آيا بهتر نيست چنين مبالغي كه غالب نماينده‌ها با اضافه نمودن مبالغ ديگري برروي آن به محرومين وكميته و بهزيستي مي‌دهند، براي قرار نگرفتن درموضع تهمت، ازابتداء مستقيم به‌حساب آن ارگان‌ها واريزو سپس بانظارت نماينده، به محرومين پرداخت شود؟ البته لازم مي‌دانم من هم همانند رياست محترم مجلس‌كه دردرج خبري مربوط‌به يك نماينده دركيهان، ازكارخبرنگاران حمايت كردند، ازخبرنگاراني كه صادقانه والبته بدون بهره برداري سياسي اين خبر را منتشر كردند تشكر نمايم وضمناً از خواهران وبرادران خبرنگار، درخواستي كه‌ازمدت‌ها قبل‌به رياست محترم مجلس منعكس نموده‌ام رامطرح سازم و آن اينكه اجازه ندهند يكي، دو نفراز خواهران خبرنگار با وضعيتي خارج ازشأن يك زن مسلمان با عشوه وطنازي بخواهند با نماينده‌ها صحبت كنند و پاسخي بگيرند.
خواهران عزيز! شأن و شخصيت شما بالاتر ازاين‌است كه براي‌كسب احياناً خبري به‌چنين شيوه‌هايي روي بياوريد و اصولاً به ياري حق درمجلس شورايي‌كه‌پسوند”اسلامي”را باخود دارد،هيچ نماينده‌اي با اينگونه حيله‌ها تشويق به‌ارائه خبرومصاحبه نمي‌گردد.[1]والسلام‌عليكم‌ورحمة‌الله
حواشی نطق برگرفته از چهارمین دفتر روزنوشت‌ها
شنبه 22/12/83
…
عصر و شب بیشتر در خانه و مشغول مطالعه یا تفکّر در مورد نطق 5 دقیقه‌ای فردا بودم. امیدوارم قرعه به نامم بیفتد و بتوانم در مورد بودجه و همچنین پاداش به نماینده‌ها صحبت کنم.
خدا کند قرعه به نام من بیفتد تا مقداری سبک شوم؛ در مورد بودجه و طرز و شیوه تصویب آن، در مورد عیدی و پاداش به نماینده‌ها و در مورد وضعیّت بعضی از خبرنگاران زن در مواجهه با نماینده‌ها!
شب ساعت 30/12 خوابیدم و صبح ساعت 30/4 بیدار شده بعد از نافله و نماز، متن نطق را نوشتم و ساعت 15/6 با مترو راهی مجلس شدم تا برای نطق 5 دقیقه‌ای، ثبت‌نام نمایم…
یکشنبه 23/12/83
…
امروز برای سومین بار [در مجلس هفتم]، نطق 5 دقیقه‌ای پیش از دستور خود را ارائه کردم. جالب این بود که در قرعه، اولین نام را آقای فرجی (ثبت‌نام کننده اسامی) بیرون آورد و اسم من بیرون آمد و نام دوم را من بیرون آوردم، اسم ندیمی بیرون آمد که او وقت خود را به توسلی‌زاده داد. جالب اینکه امروز اولین نفر ثبت‌نامی آقای ندیمی بود و دومی من که در قرعه، به عکس بیرون آمد.ثبت‌نامی‌ها هم یازده نفر بودند…
از نکات جالب نطق من اینکه اصلاً حدّاد، تذکّر نداد وقت تمام شده است … دقیقاً پنج دقیقه طول کشیده است! و نکته دیگر اینکه احساس می‌کردم نماینده‌ها خوب گوش می‌دهند و بعد از اتمام نیز، افراد زیادی احسنت گفتند! …
[1]متاسفانه این تذکّر دلسوزانه، مؤثر واقع نشد و خبرنگاری که مخاطب اصلی این بخش بود، بعد از مدتی، به علت عدم تصحیح رفتار، از مجلس اخراج شد و در خارج از مجلس به جوسازی علیه مجلس ادامه داد. وی در فتنه 88 به دامن انگلیس پناه برد و هم‌اکنون به مهره‌ای در خدمت سیاست‌های ضدّ دینی دشمنان بدل شده است.
باز نشر محتوا با ذکر منبع " تارنمای فرهنگی مرحوم یحیی زاده" مجاز می باشد.
